Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinde yaşam doyumununyordayıcısı olarak kişilerarası yeterliği incelemektir. Araştırmanın bir diğeramacı ise, her iki değişkenin cinsiyete göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespitetmektir. Araştırma grubunu 156’sı (%43.9) erkek, 215’i (%56.1) kadın olmaküzere 355 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Katılımcıların yaşları 18-26arasında olup yaş ortalamaları 20.23’tür. Veri toplama aracı olarak KişiselBilgi Formu, Kişilerarası İlişkiler Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeğikullanılmıştır. Araştırmada öncelikle değişkenlerin parametrik testlerinvarsayımlarını karşılayıp karşılamadığı test edilmiştir. Varsayımlarınkarşılandığı tespit edildikten sonra analizlere geçilmiştir. Veriler t testi,korelasyon ve basit doğrusal regresyon ile analiz edilmiştir. Araştırmasonuçlarına göre, kişilerarası yeterlik ile yaşam doyumu arasında orta düzeydeve pozitif ilişki tespit edilmiştir. Kişilerarası yeterlik ile yaşam doyumununcinsiyete göre anlamlı şekilde farklılaştığı ve her iki değişken düzeyininkadınlarda daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte, kişilerarasıyeterliğin yaşam doyumunun anlamlı bir yordayıcısı olduğu tespit edilmiştir.Araştırmadan elde edilen sonuçlar literatür ışığında tartışılmış vearaştırmacılara önerilerde bulunulmuştur.
The purpose of this research is to examine interpersonal competence as a predictor of life satisfaction among university students. Another purpose of the study is to determine whether the two variables differ according to gender. The research group consists of 355 university students, 156 of whom (43.9%) are male and 215 of whom (56.1%) are female. The ages of the participants are between 18-26 and their average age is 20.23. Personal Information Form, Interpersonal Competence Scale and Satisfaction with Life Scale were used as data collection tools. In the research, it was first tested whether the variables meet the assumptions of parametric tests. After it was determined that the assumptions were met, the analyzes were started. The data was analyzed by ttest, correlation and simple linear regression. According to the results of the study, a moderate level and positive relationship was found between interpersonal competence and life satisfaction. It was determined that interpersonal competence and life satisfaction differed significantly according to gender, and both variable levels were higher in women. In addition, interpersonal competence was found to be a significant predictor of life satisfaction. The results obtained from the research were discussed in the light of the literature and suggestions were made to the researchers.
