İşverenin iş kazalarından doğan sorumluluğunun hukuki niteliği, gerekdoktrinde gerekse mahkeme kararlarında uzun yıllardır süregelen tartışmalara konuolmuştur. 6098 S. Türk Borçlar Kanunu ile 6331 S. İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunununkabul edilmesi de, söz konusu tartışmaları sona erdirmediği gibi, tehlike sorumluluğunun genel bir hükümle düzenlenmesi ve işverenin iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanmasına yönelik olarak alması gereken önlemlerin ayrıntılı biçimde düzenlenmesi karşısında,meseleyi daha da karmaşık bir duruma gelmiştir.Konunun düğümlendiği nokta, işverenin iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması içingerekli her türlü tedbiri aldığı ve işçinin de meydana gelen iş kazası dolayısıyla hiçbirkusurunun bulunmadığı durumlardır. “Kaçınılmazlık” olarak nitelendirilen bu durumlarda meydana gelen zarardan dolayı her iki tarafın da sorumluluktan kurtulmak içinhaklı gerekçeleri bulunmaktadır.Söz konusu sorunun çözümüne yönelik olarak, kaçınılmazlık halleriyle sınırlı olmak üzere, mevcut hukuki müesseseler çerçevesinde, tali bir sorumluluk prensibi olanfedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi işletilerek, meydana gelen zararın her iki taraf arasında paylaştırılması fikri değerlendirilmelidir.
Legal characteristic of the employer’s liability has considerably been discussed not only in doctrine, but also in jurisprudence for a long time. Enacting of the Turkish Code of Obligations (Nr. 6098) and the Act on Occupational Health and Safety (Nr.6331) has not ended this debate. On the contrary, regulation of risk liability as a general provision and comprehensive obligations of employer in order to secure occupational health and safety, the debate has become more complex than before. The key point is the occupational accidents that happen when the employer has taken all the measures, needs to be taken and the employee has no fault. In this situation, which is called as “inevitability”, both sides have reasonable grounds in order to avoid liability. In order to resolve this problem on inevitable situations and redress the balance between employer and the employee, “balancing of sacrifices” as a secondary liability principal shall be evaluated.
