Kant’ın müziğe ilişkin görüşleri tartışmalıdır. Müzikle ilişkisi oldukçasınırlı olduğu bilinen Kant sanatlar hiyerarşisinde düşünceyle ilişkisi içindemüziği en alta yerleştirerek olumsuz bir tablo çizer. Ne var ki Kant’ınincelemesinde işaret ettiği güzel ve açıkça hoş olan arasındaki gerilim ve kararverilemezlik aynı zamanda verimli bir değerlendirmenin yapılabilmesine olanakda verir. Bu çalışmada, tartışmalara neden olan yaklaşımın aslında nüvelerhalinde de olsa müziği felsefi olarak ele almada bir imkana işaret ettiği ve buimkân üzerinden Affektenlehre olarak değerlendirilebilir olduğu ve özgünlüklerbarındırdığı ileri sürülmüştür.
Kant’s thoughts on music constitutes controversies. Kant, whose relationship with music is known to be quite limited, draws a negative picture by placing music at the bottom in relation to thought in the hierarchy of arts. However, the tension and undecidability between what Kant points out in his examination of the beautiful and agreeable also allows an efficient evaluation. This article argues that Kant’s controversial approach points to a possibility to consider music philosophically, albeit in the form of nuclei. Through this possibility one can evaluate music as Affectenlehre and claim that Kant has peculiar ideas.
