The concept of fundemental rights and freedoms, which is generally used without any exception as a synonym of individual rights, public rights, human rights, fundemental rights, public freedoms, civil rights in nation and international legal texts, explains the list of ideal rights that should be given to all people theoritically. Classical concept of freedom in liberal democracies, basic rights and liberties have an unrestricted attribute (nature). In contemporary democracies, there is not any unlimited freedom except freedom of thought. Indeed, freedoms should be framed with some limits in other words, they should be regulated in order to continue the existence of freedoms and to have a pratical value for person. But in a democratic society, this limitation has its own limits while restrciting the fundemental rights and freedoms. This limitation can not be unlimited, arbitary and wholly destructive of fundemanetal rights and freedoms. Natural consequence of the existence and recognition of fundemental rights and freedoms is their (useage) application. Dictatorships recognize (legatimatize) the fundemental rights and freedoms on constitutions but they prevent the use of these rights by several limitations and administrative measures. Unlimited, the concept of absolute freedom can not take place in the life of society and the state. Even if there is not any reason to limit freedoms in constitution or in laws (legislation), there are objective limits of freedom arrising from their own structure (nature). The other use of fundemental rights and freedoms except the situations that can be considered within the scope of those limits can not take advantage of legally unprotected. In this study, in esence; the prohibition of abuse of basic rights and freedoms arranged in the 14th article of Constitution of 1982 is investigated. But for the systematic of the subject, the issues such as the restriction of fundamental rights and freedoms, the related principles, fundamental rights and freedoms, protection of basic rights and liberties are also examined.
Temel hak ve özgürlükler kavramı; ulusal ve uluslararası metinlerde çoğu zaman hiçbir ayrım yapılmadan tamamen es anlamda kullanılan kisi hakları, kamusal haklar, insan hakları, temel haklar, kamu özgürlükleri ve vatandaslık hakları gibi terimlerle de açıklanan teorik olarak bütün insanlara tanınması gereken ideal haklar listesini ifade eder. Liberal demokrasilerdeki klasik özgürlük anlayısında temel hak ve özgürlükler tamamen sınırsız (mutlak) bir niteliğe sahiptir. Çağdas demokrasilerde ise, düsünce özgürlüğü dısında sınırsız özgürlük bulunmamaktadır. Gerçekten özgürlüklerin var olabilmesi ve kisi yönünden pratik bir değer tasıyabilmesi için bir takım kayıtlarla çerçevelenmesi yani düzenlenmesi gerekmektedir. Ancak demokratik bir toplumda temel hak ve özgürlükler sınırlandırılırken bu sınırlandırmanın da sınırları vardır. Bu sınırlandırma sınırsız, keyfi ve temel hak ve özgürlükleri bütünüyle yok edici nitelikte olamaz. Temel hak ve özgürlüklerin varlığının ve tanınmasının doğal sonucu onların kullanılmasıdır. Diktatörlükler temel hak ve özgürlükleri anayasa üzerinde tanırlar, ancak bu hakların kullanılmasını çesitli sınırlamalar ve idari tedbirlerle engellerler. Sınırsız, mutlak özgürlük kavramı toplum ve devlet hayatı içinde yer alamaz. Anayasa ya da kanunlarda herhangi bir özgürlüğe yönelik hiçbir sınırlama nedenine yer verilmemis olsa bile, özgürlüğün kendi yapısından kaynaklanan objektif (nesnel) sınırları vardır. Bu çalısmada esas itibariyle; 1982 Anayasasının 14. maddesinde düzenlenen temel hak ve özgürlüklerin kötüye kullanılması yasağı incelenmistir. Ancak konunun sistematiği bakımından temel hak ve özgürlüklerin sınırlandırılması, buna iliskin ilkeler, temel hak ve özgürlüklerin durdurulması ve temel hak ve özgürlüklerin korunması konuları da ana hatlarıyla ele alınmıstır.