Yargı organlarınca davayı kaybeden tarafça ödenmesine karar verile- cek vekâlet ücretinin yargılama giderleri arasında sayılması konusunda 1136 sayılı Avukatlık Kanunu ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Ka- nunu (HMK) ve Mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanu- nu (HUMK) arasında bir uyuşmazlık bulunmamakta ise de, söz konusu vekâlet ücretinin asil lehine mi yoksa vekil lehine mi hükmedileceği ko- nusunda söz konusu kanunlarda farklı hükümler mevcuttur. Yargı organ- larınca, davayı kazanan taraf lehine, davayı kaybeden tarafça ödenmek üzere yargılama gideri olarak hükme bağlanan vekâlet ücretinin hukuki niteliği, bu şekilde bir düzenlemeye gerek duyulmasının sebepleri ve söz konusu vekâlet ücretinin asile mi yoksa avukata mı ait olduğu ya da olma- sı gerektiği bu makalenin konusunu oluşturmaktadır.
The lawful qualification of litigation expenses, in the subject of the retainer which would be paid by the losing part is accepted among the litigation expenses, if there is no conflict between In 1136 Legal Practitioners Act, 6100 Civil Justice Rule (CJR) and abrogated of 1086 Civil Procedures Law (CPL), whether the retainer will be judged in favour of the person or lawyer of that person. The lawful qualification of litigation expenses, adjucted as a retainer to be paid by the losing part of the litigation in favour of prevealing party by the judicial body, the reason why it is needed such a devising and whether the retainer is belong to the person or lawyer in that case or what it should be consist of the subject of this article.
