Bu çalışmanın temel amacı; çalışanların içsel veya dışsal kontrol odaklı olmalarıyla işyeriprokrastinasyonu (erteleme alışkanlığı) arasında anlamlı bir ilişkinin olup olmadığının tespitedilmesidir. Bu çerçevede, İstanbul’da tekstil sektöründe faaliyet gösteren altı işletmedeki beyazve mavi yakalı çalışanlara yönelik bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonucunda,kontrol odağı ile işyeri prokrastinasyonu arasında bir ilişki belirlenmiştir. Dışsal kontrol odağıolanlarda, daha fazla işyeri prokrastinasyonu gözlemlenmiştir. Kontrol odağının, işyeriprokrastinasyonu boyutlarından oyalanma davranışının farklılıklaştığı belirlenirken, siberkaytarma davranışı ile herhangi bir farklılık tespit edilememiştir. Ayrıca, işyeriprokrastinasyonu ve boyutları ile demografik özelliklerden; cinsiyet, eğitim durumu, kıdem vemedeni durum ile farklılıklar ortaya konulmuştur.
The main purpose of this study; to determine whether there is a meaningful relationship between employees' internal locus of control or external locus of control and workplace procrastination. In this framework, a survey was conducted on white and blue-collar employees in six companies operating in the textile sector in Istanbul. As a result of the research; there is a significant relationship between locus of control and workplace procrastination. More workplace procrastination has been observed in those externally controlled. While there was a difference between the locus of control and soldiering behavior from workplace procrastination dimensions, there was no difference with the cyberslacking behavior. In addition, there are differences between workplace procrastination and its dimensions with demographic characteristics; gender, educational status, seniority and marital status.
