Günümüzde sosyal ve ekonomik yapının değişimi, sağlık hizmetlerindeki ileri teknolojikuygulamalar ile doğurganlık oranının düşmesiyle birlikte, küresel nüfusun yaşlandığı görülmektedir.Bu durum, toplumun özel olarak korunması gereken yaşlı nüfusuna yönelik sosyalkamu hizmetlerinden yararlananların sayısını arttırmaktadır. Bu durum, devletlerin ekonomikyükünün de arttırmasına neden olmaktadır. Anayasal düzenimizde Devlet, yaşlılara dönüksosyal kamu hizmetlerini sunmak, gereken önlemleri almak ve teşkilatı kurmakla sorumludur.Bu tür hizmetler, kamu hizmeti anlayışına uygun biçimde idare (bakanlık ve yerel yönetimler)veya belli koşullar altında verilen izinle özel kesimce yürütülmektedir. Demografik yapıdakideğişim nedeniyle, özel kesimin bu tür hizmetlerin üstlenmesinde devletin özendirici ve destekleyicipolitikalar geliştirmesi önem taşımaktadır. İdare, sosyal kamu hizmetlerinin yürütülüşüaşamasında kişilere verdiği zararlardan ve ayrıca özel hukuk kişileri üzerindeki gözetimve denetim yükümlülüğü nedeniyle de sorumludur.
It can be seen that nowadays, the global population is getting old as a result of changing economic structure, advanced technological applications in healthcare, and decreasing fertility rates. This increases the number of the beneficiaries of the social public services targeted for the elderly population of society, who needs to be specially protected. This increases the economic burden on states. In our constitutional order, the State is responsible to provide social public services for the elderly, take necessary precautions, and establish the organisation. Such services are provided by the administration (the ministry and local authorities) or the private providers with the licence given under particular conditions, in accordance with the principles of public service. It is important that the State creates encouraging and promotive policies for private providers to undertake these services because of the change in demographics. The administration is liable of the damages to persons and from its obligation of supervision upon civil law persons during the stage when the social public services are being conducted.
