VII. Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatı Kongresi, İstanbul, Türkiye, 01 Temmuz 2024, cilt.2, sa.326, ss.327-335, (Tam Metin Bildiri)
Şiir mecmuaları, muhtevalarından dolayı Klasik Türk edebiyatının önemli edebî kaynakları
arasındadır. Mecmualar, manzum veya mensur çeşitli metinleri bir araya toplayan, elden ele
dolaşan, kültür taşıyıcısı yazma eserlerdir. Mecmualar, derlendiği dönemin edebî zevkine ve
sosyal yaşantısına ışık tutmasının yanı sıra bilinen şairlerin daha önce görülmemiş şiirlerini ortaya
çıkarması veyahut adı duyulmamış pek çok şairin varlığından haberdar etmesi hasebiyle tarihî
birer belge niteliğindedir. Şiir mecmuaları bize tertip edicisinin ilgi duyduğu nazım şekilleri, türler
ve vezinler hakkında da bilgi verir.
Yazma eser kütüphanelerinde pek çok örneği bulunan bu eserlerden birisi de 17. yüzyılda
derlenen, mürettibinin Bezmî adlı şair olduğunu tespit ettiğimiz şiir mecmuasıdır. 71 varaktan
müteşekkil olan eser manzum ve mensur metinler içermektedir. Çoğunluğunu gazellerin
oluşturduğu mecmuada toplamda 209 adet şiir bulunmaktadır.
Bu bildiride dikkat çekici ve özgün kimi özellikleri ihtiva eden İstanbul Büyükşehir
Belediyesi Atatürk Kitaplığı K338 numarada kayıtlı şiir mecmuası tanıtılacaktır. Aslında bir nazire
mecmuası olmamakla birlikte içerdiği kimi zemin şiirler ve onlara bağlı nazirelerle küçük bir
nazire mecmuası gibi olan mecmua, farklı yapıda bir müstezad örneği, kimi şairlerin divanlarında
yer almayan şiirleri ve Tarzî’nin müstehcen şiirleriyle dikkat çekmektedir. Bildirimizde edebiyat
tarihimize katkılar sunacağını düşündüğümüz söz konusu mecmua tanıtılacaktır.