Bu çalışmanın amacı, aile içi şiddete tanıklık eden çocukların korunması ve rehabilitasyonlarıyla ilgilenen kurum ve kuruluşlarda görevli kişiler ile anne-baba ve öğretmenlerde farkındalık yaratıp, mağdur çocuklara destek verilmesini sağlamak, “şiddete tanıklık eden çocuklar” sorununun boyutlarının belirlenmesine katkı sunmak, yapılacak araştırmalara ve alınabilecek önlemlere dikkat çekmektir. Özellikle 2 yaşından itibaren aile içi şiddete doğrudan maruz kalan çocuklarınfiziksel, psikolojik ve sosyal gelişimleri ile ilgili yaşadıkları sorunlarkonusunda çok sayıda araştırma yapılmıştır. Ancak Türkiye’de, aileiçinde şiddete tanıklık eden çocuklarla ilgili araştırmalar sınırlıdır. Şiddete tanıklık eden çocukların, evlerinin artık güvenli bir yer olmadığınıdüşünmeleri, sevginin yerini korku ve nefret duygusuna bırakması gibinedenler, çocukları derin bir şekilde etkileyebilmektedir. Şiddetin, normal bir davranış olduğu anlayışı ve aile içinde yaşananların aile içindekalması gerektiği şeklindeki görüşler, şiddet olaylarının şikâyete konuedilmesini önlemektedir. Anne-baba, öğretmen ve çocukların bakımından sorumlu olan kişilere, şiddet mağduru olan çocukların korunmasıve rehabilitasyonları ile ilgili gerekli eğitimlerin verilmesi, yardım alabilecekleri kişi ve kurumlara yönlendirilmeleri önemli katkılar sağlayabilir. Bu eğitimler, okullarda yönetici, öğretmen ve velilerin hizmet içi eğitimi şeklinde olabileceği gibi yazılı ve görsel basın üzerinden eğitici ve aydınlatıcı programlar yoluyla da yapılabilir.
The aim of the study is to raise awareness amongst the parents and teachers with the help of individuals who work for an institutions and organizations dealing with rehabilitation and protection of children witnessing domestic violence and support them, to contribution to the determination of the problem of “children witnessing domestic violence” and draw attention to future studies and precautions to be taken. Numerous studies have been conducted on the problems experienced by children subjected to domestic violence directly since the age of two, regarding their physical, psychological and social development. However, in Turkey, research on children witnessing domestic violence is limited. Reasons such as children witnessing domestic violence think that their homes are no longer safe and that love is replaced by fear and hate can deeply affect them. The understanding that violence is a normal behavior and opinion of what happened in the family should remain in the family prevent complaints of violence. It may contribute that providing the necessary trainings for the protection and rehabilitation of children victims of violence can be provided to teachers, parents and caretakers and directing them to people and institutions where they can get help. Trainings can be in the form of in-service training of administrators, teachers and parents in schools, as well as through educational and enlightening programs via written and visual media.
