H SINAİ MÜLKİYET KANUNU’NA GÖRE TASARIMLARIN HÜKÜMSÜZLÜĞÜ*


bağrıaçık s. n.

Legal Hukuk Dergisi, cilt.19, sa.227, ss.4795-4856, 2021 (Hakemli Dergi) identifier

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 19 Sayı: 227
  • Basım Tarihi: 2021
  • Dergi Adı: Legal Hukuk Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.4795-4856
  • İstanbul Kültür Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Tasarım, bir fikri çabanın sonucunda ortaya çıkan ürünün tamamı veya bir parçası üzerindeki hakkın bütünü olarak ifade edilir. Tasarımla- rın hukuken korunabilmesi için yeni ve ayırt edici nitelikte olması, ilgili ürünün teknik zorunluluğun sonucunda ortaya çıkmış olmaması, kamu düzeni ve genel ahlâka aykırı olmaması ve tasarım üzerindeki hakkın gerçekten o tasarımı ortaya çıkaran hak sahibine ait olması gerekir. Bu şartları taşımıyor olması halinde tescil edilmiş olan bir tasarımın hüküm- süz kılınması gerekecektir. Türk hukukunda bir tasarımın hükümsüz kılınması ancak mahkeme kararıyla mümkün olabilir. Bu çalışmada 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu (SMK) hükümleri kapsamında tasa- rımların hükümsüzlüğü hâlleri ve hükümsüzlük kararının hukukî sonuç- ları Avrupa Birliği 6/2002 sayılı Topluluk Tasarımları Hakkında Konsey Tüzüğü (ABTasT) ile Avrupa Birliği Tasarımların Hukuki Koruması Hakkında Avrupa Parlamentosu ve Konsey Direktifi (ABTasD) hükümleriyle birlikte incelenecektir. Tasarımların kısmi hükümsüzlüğü çalış- manın hacmini genişleteceği düşüncesiyle kapsam dışı bırakılmıştır.
The design is expressed as the whole of the right over the whole or a part of the product resulting from an intellectual effort. In order for designs to be protected in a legal sense, they must be new and distinc- tive, the product must not have emerged as a result of technical necessi- ty, must not be contrary to public order and public morality, and the right on the design must really belong to the owner of the design. If it does not meet these conditions, a registered design will have to be inval- idated. According to Turkish Law, a design can be invalidated only by a court decision. In this essay, the invalidity of designs and the legal con- sequences of the invalidity decision within the scope of the provisions of the Code of Industrial Property (Act No. 6769), the European Union Council Regulation on Community Designs No. 6/2002 and the Europe- an Parliament and Council Directive on the Legal Protection of Designs of the European Union will be reviewed together. Partial invalidity of the designs has been excluded with the thought that it may expand the volume of this essay.